Ford Explorer en Obi 'verveelt zich'

Vandaag zijn we alweer om 7 uur wakker. Tegen een uur of acht is het tijd om ons aan te kleden en te ontbijten want tegen half 10 komt Rick de auto brengen. Dan kunnen we eens op verkenningstocht over het eiland. Terwijl we nog even op de veranda zitten te wachten spreekt Obi zijn ongenoegen uit over het ontbreken van de Wifi in het huisje. Hij, ik citeer, 'verveelt zich.' Ik vertel hem dat hij dan maar een boek had moeten meenemen. Omdat er hier in het huisje verschillende boeken liggen die mensen hebben achtergelaten kiest hij er eentje uit. Zijn favoriete schrijver, David Baldacci, ligt er zelfs bij. Dan besluit Obi maar om een boek te pakken en te gaan lezen.

Tegen 10 uur is Rick er met de auto. Hij legt een aantal dingen uit over de verzekering en wat te doen bij een ongeluk of een klapband. Even later komt zijn vrouw binnen gelopen; zij komt hem ophalen en hij laat de Ford hier bij ons. We besluiten eerst even iets te eten voordat we op pad gaan.
Dan lopen we een rondje om de auto om de schades vast te stellen. Meteen maken we ook maar foto's van de auto. Daarna rijden we weg, maar niet voordat we gepind hebben bij de AH op de hoek. Hadden we maar een kleinere auto genomen, want deze Ford Explorer is wat groter dan Esther's lease Skoda'tje. Het inparkeren gaat dan ook met veel moeite, maar gelukkig gaat het goed. Gauw even wat geld opnemen en dan op naar Punda.

Het autorijden hier is toch wel wat anders dan in Nederland; zo hoef je hier niet perse voorrang te verlenen aan verkeer dat van rechts komt, tenzij dit is aangegeven. De kaart die we hebben meegenomen uit het huisje valt haast van ellende uit elkaar dus hier worden we niet echt wijzer van. We rijden daarom maar dezelfde route terug als die Rick reed toen hij ons ophaalde van het vliegveld. Al gauw wordt Punda op de borden aangegeven. Parkeren aan de straat kost hier 1 gulden per uur, zo is ons verteld. Omdat we zo'n enorme bak hebben durft Obi niet goed te parkeren. 'Hadden we nou die Kia Picanto maar genomen.' roept hij een aantal keer, vergezeld van luid gevloek.
Uiteindelijk rijden we een rondje langs het centrum maar komen we geen parkeerplaats tegen waarvan we het aandurven onze auto er neer te zetten. We rijden daarom het centrum weer uit en besluiten ergens om te keren en het nog een keer te proberen. Hoe we het doen,doen we het, maar we komen uiteindelijk terecht bij het Sea Aquarium. Tóch maar even de kaart erbij en nog een keer checken hoe we terug moeten. Uiteindelijk komen we weer op dezelfde centrumring en we spotten een parkeerautomaat én een plek die groot genoeg is voor onze Amerikaanse bak. Als we 5 gulden in de parkeerautomaat stoppen geeft deze aan dat het maximale bedrag is bereikt en dat we hier tot na zessen kunnen blijven staan.

Lopend naar het centrum passeren we verschillende winkeltjes. Er zit niet echt iets bij wat onze aandacht trekt, tot we langs Penha lopen; een winkel met allerlei cosmetica, geuren en zelfs zonnebrillen en kleding. We zoeken allebei een luchtje uit en vragen wat het kost; 240 gulden, ongeveer 100 euro voor 2 geurtjes van 100 en 80 ml. Die kosten in Nederland minstens 2 keer zoveel. Afrekenen maar! We kijken ook nog even bij een juwelier en eten een ijsje bij MC Donalds. Dan lopen we naar de waterkant en zien de Pontjesbrug. Even een fotostop en dan steken we de brug over. Omdat het erg warm is haalt Obi aan de overkant een flesje cola en dan lopen we nog even naar de Renaissance Mall, waar Obi een t-shirt koopt bij Guess. We besluiten alvast een kijkje te nemen bij restaurant de Gouverneur en wellicht al een reservering te maken voor later in de week. Vanaf het balkon van dit restaurant heb je een prachtig uitzicht over de Handelskade en de Pontjesbrug. Ze zijn alleen niet zo heel erg bezig met de gasten voorzien van een drankje, de service is niet heel erg om over naar huis te schrijven.
We internetten samen nog wat, Obi Skypet nog even met thuis en dan reserveren we bij de Gouverneur voor morgenavond. De mevrouw die hier werkt vertelt ons dat voor de eerste zitting ook nog eens happy hour plaatsvindt. Goh wat vervelend!
Na een paar drankjes besluiten we terug te lopen naar de auto, maar net voordat we willen oversteken gaat de brug open en twijfelen we of we een Ferry naar de overkant zullen nemen. De Ferry ziet er verlaten uit dus we lopen toch maar naar de brug, die al vrij snel weer open gaat. Dan lopen we naar de auto en gaan we op weg terug naar ons huisje.

Gelukkig heeft Obi goed opgelet tijdens de verschillende ritjes die we tot nu toe hebben gemaakt want hij vindt de weg naar huis in één keer terug! We besluiten vanavond nog eens te barbecuen van het vlees dat gisteren is overgebleven. We halen nog wat kleine boodschapjes bij en dan steken we de barbecue opnieuw aan. Het lukt Obi niet helemaal dus uiteindelijk moet pyromaan Esther er nog aan te pas komen, maar na een dik uur kunnen we eindelijk beginnen. Ze verkopen hier heerlijke spareribs in de marinade en die gaan allemaal op de barbecue!
We lezen lekker een boekje terwijl de zon ondergaat en ondertussen worden we belaagd door ongeveer 100 muggen. Als we zijn uitgegeten kijken we nog even naar de nachtduikers die even verderop met lampen de zee in gaan. Tegen een uur of negen stort Esther weer half in elkaar dus gaan we weer naar bed; morgen is Annie al om 8 uur in het huisje om schoon te maken.