Bon bini!

Vandaag is het zover; wij vliegen naar Curacao! Na maanden van aftellen, we boekten deze reis al in september van 2013, is het nu eindelijk zover. Helaas wel in een iets andere setting dan aanvankelijk de bedoeling was. Deze reis zouden we namelijk met z'n vieren gaan maken, maar door omstandigheden zijn Steven en Kelly er niet bij.

Vanochtend gaat de wekker al om half vijf! Ons vliegtuig vertrekt namelijk om 08:40 en dat betekent dat we tegen half zes op de luchthaven moeten zijn om onze bagage in te checken. We sliepen vannacht in het Mercure Amsterdam Airport hotel, nadat Obi geboden had op een kamer via Vakantieveilingen. We sliepen hier dus, en parkeren onze auto gedurende de hele vakantie, voor maar €39. Voor het parkeren moest er nog wel €20 worden bijbetaald. Omdat dit betekende dat we heel wat langer op ons bed konden blijven liggen dan wanneer we vertrokken vanuit huis, hadden we dit er wel voor over!
Nadat onze wekker ging hebben we beide nog even gedoucht en toen onze spullen ingepakt en uitgecheckt. Dit hotel heeft ook een shuttlebus, net als de andere hotels waar we eerder al in geslapen hebben voor we een reis gingen maken, echter deze vertrekt pas vanaf 06:00 uur. Omdat Obi deze gok niet wil wagen, na eerdere ervaringen op Aruba, namen we de 'gewone' bus naar Schiphol. Dit betekent dat wij met vier koffers; twee grote en twee handbagagekoffers, plus een handtas, naar de bushalte liepen om 05:00 in de ochtend. Dit alles deed Obi terwijl hij zijn korte broek al aanhad (gelukkig was het niet koud!) dus dit trok veel bekijks onder het met het openbaar vervoer reizende publiek. Zelfs de buschauffeur kon het niet laten er een opmerking over te maken. Het vakantiegevoel was dus meteen aanwezig!

Aangekomen op Schiphol checkten we meteen onze bagage in. Natuurlijk was Obi's koffer weer een kilo zwaarder dan die van Esther (trots!) Omdat er om deze tijd nog geen winkels open zijn op Schiphol Plaza besloten we maar door de douane te gaan. Meteen hierna even kijken bij de Tax Free parfumerie. Esther kocht hier een nieuwe oogschaduw (voorraad weer even aanvullen) en een megafles Biosilk! Daarna gaan we op zoek naar iets om te eten. Obi besluit dat hij trek heeft in poffertjes (heul toevallig zit die eetgelegenheid meteen naast het Holland Casino) maar als hij de rij met Chinezen ziet die aan het wachten zijn op een portie poffertjes kiest hij voor een broodje, net als Esther. Een lekkere smoothie erbij en ons ontbijtje is compleet.
Hierna wil Obi natuurlijk een gokje wagen in het casino. 50 Euro is er helaas zo doorheen. Dan nog maar even bellen met Trudy terwijl Esther een Starbucksje haalt. Dan is het tijd om te gaan boarden. Allebei nog even naar de wc en dan kunnen we na de bodyscan eigenlijk meteen doorlopen het vliegtuig in.
Omdat er iets aan de hand was met het vliegtuig moesten we nog even wachten voordat we vertrokken. Uiteindelijk gaan we tegen 09:00 uur de lucht in.

Nu hebben we eerst een vlucht van 8 uur voor de boeg voordat we landen op Sint Maarten. Na het eten van ons ontbijtje aan boord (een omelet met kaas) is het tijd voor de eerste film; The Wolf of Wall Street. Toevallig kijkt Obi precies dezelfde film. Omdat deze film ruim drie uur duurt is er al een heel stuk van de vlucht voorbij. Tussendoor is het nog tijd voor een heerlijk ijsje. Daarna besluit Esther de laatste Hobbit film te kijken (die ook weer bijna drie uur duurt) en Obi gaat voor Wolverine. Nog even slapen, wat niet echt wil lukken en daarna is het weer tijd voor een maaltijd. Dan is het al bijna tijd om te landen op Sint Maarten. Dit is een erg spectaculaire landing, want je vliegt vlak over het strand voordat het vliegtuig de grond raakt. Veel toeristen staan daarom ook al op het strand te wachten op het landende vliegtuig. Hier hebben we een tussenstop van ongeveer een uur en terwijl het vliegtuig wordt schoongemaakt worden de deuren van het vliegtuig geopend. Dit is echt heerlijk want op deze manier komt er wat frisse lucht naar binnen. Tijdens dit uurtje moeten we in het vliegtuig blijven zitten, maar we kunnen in ieder geval even een rondje lopen en naar het toilet.

Dat uur is zo voorbij en dan begint de vlucht van een uur en een kwartier naar Curacao. Esther maakt een begin aan de film Frozen en voor je het weet is het al tijd om te landen. Als we door de douane zijn is het tijd voor Esther om zich om te kleden terwijl Obi op de koffers wacht. Op de koffers moeten we even wachten, maar als we die te pakken hebben kunnen we naar buiten lopen. Hier zou Rick op ons moeten staan te wachten, maar we zien hem niet. Gelukkig heeft Obi zijn telefoonnummer opgeslagen in zijn telefoon. Rick stond nog even de kletsen met alle KLM personeel en hij had ons nog niet verwacht. Hij gaat vast het parkeerkaartje betalen, als wij naar de auto lopen. Al snel is hij terug en dan laden we de koffers in de auto. Vanaf het vliegveld is het ongeveer nog drie kwartier rijden naar onze villa. Terwijl we naar het huisje rijden vertelt Rick van alles over Curacao en de gebieden waar we langs rijden.

Dan komen we aan bij het park waarop ons huisje zich bevindt. Rick vraagt of we het telefoonnummer hebben van de beheerster van het huisje. Nee, dit hebben we niet gekregen; wellicht dat dit naar Steven of Kelly gemaild is? Rick vraagt aan de Security medewerker van het park of hij het nummer van Annie heeft. Hij belt haar en ze geeft aan dat ze er snel zal zijn met de sleutels. Rick loopt even mee achterom en ondertussen kijken wij onze ogen uit. Wat een prachtige plek en wat een prachtig huis! Ons huisje, of beter gezegd; onze villa, bevindt zich pal aan zee, met een eigen zwembadje, zonnedek en buiten staan een enorme loungebank, een eetkamertafel en er hangt een hangmat. Na een minuut of 5 is Annie al aanwezig met de sleutels van het huis en ze laat ons de binnenkant zien. We hebben een grote tweepersoons slaapkamer met eigen badkamer, een keuken met luiken die helemaal open kunnen zodat je de zee kan zien en een grote woonkamer compleet met flatscreen tv. Daarnaast is er nog een washok met een wasmachine en droger en ook zit er een vaatwasser in de keuken. Ook is er een barbecue aanwezig waar we vast nog veel gebruik van zullen maken. Hier kunnen we ons vast prima vermaken de komende twee weken. Rick neemt de benen met de mededeling dat hij hier maandag weer is met de auto om half 10. Annie vertrekt ook snel na wat huishoudelijke mededelingen, nadat ze heeft verteld dat ze er dinsdagochtend weer is, tegen 08:00 uur. We kunnen bij vragen altijd Whatsappen, sms'en of bellen.

Dan is het eerst tijd om onze koffers uit te pakken en het huisje te verkennen. Inmiddels is het een uur of drie en we besluiten boodschappen te gaan doen. Een heuse Albert Heijn zit op ongeveer 5 minuten loopafstand van het huisje. We hebben nog geen auto dus we kunnen alleen wat lichte boodschappen meenemen, zo spreken we af. Maar deze afspraak zijn we al snel vergeten als we alle Amstel Bright, Bacardi en Corona's zien. Zelfs onze favoriete bamisoep die we thuis altijd in huis hebben wordt hier verkocht. Al met al nemen we twee grote boodschappentassen met voorraad mee naar huis. Alles even uitladen in de grote Amerikaanse koelkast en dan is het tijd om een duik te nemen in het zwembad.

Tegen een uur of vijf is het tijd voor ons avondeten. We maken wat bamisoep klaar en snijden wat stukjes stokbrood, om op te eten met kruidenboter. Zoveel trek hebben we namelijk helemaal niet. Daarna gaan we allebei even lekker onder de douche en kijken we naar onze eerste zonsondergang op deze mooie plek. Als het donker is besluiten we een kijkje te nemen bij de Papagayo beachclub bijna naast ons huisje. Hier drinken we allebei een lekker biertje en een cocktail en dan is het tegen 11 uur tijd om te gaan slapen op ons 'eigen' plekje op Curacao.